மனச்சோர்வு மருந்துகள்-3 -MAO ஒடுக்கிகள் -பார்க்கின்சன் நோய்-செலேஜிலின் & ரஸாஜிலின்

     மனச்சோர்வும் பார்க்கின்சன் நோயும் (PD )

இந்த பதிவு இதற்கு முன் தரப்பட்ட மனச்சோர்வு நோய் சிகிச்சையின் மூன்றாவது பதிவாக இருந்தாலும் இதில் கூடுதலாக பார்க்கின்சன் நோய் பற்றியும் விவரம் தரவேண்டியது முக்கியமாகிறது.

மனச்சோர்வு மனஉளைச்சல் மனஅழுத்தம் இவற்றின் உச்சகட்ட தாக்குதலாக உண்டாவதுதான் பார்க்கின்சன் வியாதி என்றால் அது மிகையல்ல. ஏனென்றால் இந்த மூளை சிதைவு நோய் தேவையற்ற கவலைகளினால் அடிக்கடி மனச்சோர்வுக்கு ஆளாவதாலும் ஏற்பட வாய்ப்புகள் உண்டு. 

MAO (மோனோ அமைன் ஆக்சிடேஸ்)

  மோனோஅமைன் ஆக்சிடேஸ் (MAO; EC 1.4.3.4.) என்பது பரவலாகஉடல் முழுவதும் செல்களுக்குள் பொதிந்திருக்கும் ஒரு  மைட்டோகாண்ட்ரியல் என்சைம் தொகுப்பு  ஆகும், இது இரைப்பை-குடல் மற்றும் கல்லீரல் மற்றும் நரம்பணு திசுக்களில் அதிக வெளிப்பாடு அளவைக் கொண்டுள்ளது. இந்த நொதி பல்வேறு வகையான மோனோஅமைன்களின் ஆக்ஸிஜனேற்ற அமினோ சிதைவை  ஊக்குவிக்கிறது, இது எண்டோஜெனஸ் (உடலுக்குள்ளேயே உற்பத்தி ஆகிற)மற்றும் எக்ஸோஜெனஸ் (வெளியிலிருந்து உடலுக்கு மருந்தாக தரக்கூடிய) எந்த ஒரு மோனோ அமைனையும் சிதைத்து விடும் ஆற்றல் கொண்டது.

 நரம்புகளுக்கு இடையில் செய்தி பரிமாற்றங்களுக்காக வெளியிடப்படும் மோனோ அமைன்களான நார் அட்ரீனலின்,டோப்பமின் மற்றும் செரோட்டோனின் போன்ற நரம்பு ஊக்கிகளை சிதைத்து செயலற்றதாக்கிவிடும் தன்மை கொண்டதாக இது இருப்பதால் இந்த நொதியை முடக்கி பார்க்கின்சன் போன்ற நரம்பு சிதைவு மற்றும் மனச் சோர்வு நோய்களுக்கு தயாரிக்கப்பட்டிருக்கும் மருந்துகள்தான் MAOI எனப்படும் மோனோ அமைன் ஆக்சிடேஸ் முடக்கிகள் ஆகும்.

மோனோ அமைன் ஆக்சிடேஸ் முடக்கிகள் (MAOIs):-

இந்த MAOI நொதி முடக்கிகள்  இரு வகைப்படும். அவை MAOI-A மற்றும் MAOI-B ஆகும். 

MAO-A மற்றும் MAO-B  தடுப்பான்கள் முறையே மனநல மற்றும் நரம்பியல் கோளாறுகளுக்கு (பார்க்கின்சன் நோய்) சிகிச்சையளிக்க மருத்துவ பயன்பாட்டில் உள்ளன.

இந்த நொதிகளின் மூலக்கூறுகளின் செயல் திறன் பகுதிகளை பற்றிய ஆய்வு களில் ஏற்பட்ட தெளிவு இந்த நொதிகளை முடக்குவதற்கு புது புது நொதிமுடக்கிகளை உருவாக்க வழி ஏற்படுத்தியது.

எனினும் இந்த நொதி முடக்கிகளில் பெரும்பாலானவை திருப்பமுடியாத (irreversible) செயல் திறன் கொண்டவையாகும். இவை மிகவும் உறுதியான செயல் கொண்டவையாக இருப்பினும் இவற்றின் பின்விளைவுகளும் மிகவும் கடுமையானவை. எனவே மனச்சோர்வுக்காகவேண்டி இந்த மருந்துகளை டாக்டர்கள் இப்போது அதிகம் பரிந்துரைப்பதில்லை. ஆயினும் இன்னும் குறிப்பாக பார்க்கின்சன் நோய்க்காக இவை உபயோகத்தில் இருக்கின்றன. உதாரணம் செலெஜிலின் (Selegiline) மற்றும் ரஸாஜிலின் (Rasagiline).

இவற்றின் பின்விளைவுகளில் மிக முக்கியமானது பாற்கட்டி விளைவு 

(CHEESE EFFECT). இந்த மருந்துகளை எடுத்துக்கொள்பவர்கள் தைராமின் (tyramine) என்ற அமினோஅமிலக்கழிவு  இருக்கக்கூடிய கீழ்கண்ட உணவுகளை தவிர்த்துக்கொள்ள வேண்டும். இல்லை என்றால் அவர்களுக்கு இதய பாதிப்பு  தலைவலி போன்ற குழப்பங்கள் உண்டாகலாம். அப்படியே சாப்பிட வேண்டும் என்றாலும் இந்த மருந்து சாப்பிட்ட சில மணி நேரங்கள் கழித்து சாப்பிடலாம். இருப்பினும் டாக்டரிடம் கலந்து ஆலோசிப்பது நல்லது.

டைரமின் உணவுகள்:-

1.நாட்பட்ட சேமித்து வைக்கப்பட்ட புரத உணவுகள் (உம்) சீஸ்கட்டி, மாமிசம் 

2.சாக்லேட் 

3.சிட்ரஸ் பழங்கள், சேமித்து வைக்கப்பட்ட அவோகாடோ (ஆனை கொய்யா), வாழைப்பழம், பேரீச்சை உலர்திராட்சை போன்ற பழ வகைகள் .

4.ஊறுகாய்கள் 

5.ஊறவைக்கப்ட்ட திராட்சைகளில் உருவான ஒயின்.

சாக்லேட் போன்ற இனிப்புகளில் டைரமின் மட்டுமல்ல நாரட்ரீனலின் செரடோனின் போன்ற பொருட்களும் இருக்கின்றன.இவை அனைத்துமே MAOI மருந்துகளுடன் சேர்ந்து சாப்பிட்டால் அட்ரீனர்ஜிக் குழப்பம் (Adrenergic or Hypertensive Crisis) என்ற ஒரு ஆபத்தான நிலை உருவாகலாம்.

MAO நொதிகள் பொதுவாக கீழ்கண்டவாறு கிரியை புரிந்து தனது விளைவுகளை வெளிப்படுத்துகின்றன. 

        1                2      3             1A        2A       3A 

RCH2-NH2 +O2+H2O ⟶RCHO +NH3↑+H2O2

                    MAOs  ↑

மேலே கண்ட அந்த வேதி சமன்பாட்டை கீழ்க்கண்டவாறு விளங்கலாம்.

1.ஒரு மோனோ அமைன் 

2.ஆக்சிஜன் .

3.தண்ணீர் 

MAO↑ ஆக்ஸீகரண கிரியைக்கு பின் (⟶)

1A. ஓர் ஆல்டிஹைடு (நச்சு)

2A. அம்மோனியா (நச்சு)

3.A ஹைட்ரஜன் பெராக்ஸைடு (நச்சு)

மேல்கண்ட அத்தனை நச்சுக்களும் MAO ஆக்ஸீகாரணத்தால் உண்டாகிறது. இந்த நிலை கடும் மன உளைச்சல் மனச்சோர்வு போன்ற நோய் நிலைகளில் ஏற்படுகிறது. சாதாரண ஆரோக்கிய  நிலையில் MAO நொதியினால் உண்டாகும் ஆல்டிஹைடு மற்றும் ஹைட்ரஜன் பெராக்ஸைடு ஆக்ஸீகரண நச்சுக்களை நம் உடல் ஆல்டிஹைடு டீ ஹைட்ரொஜெனேஸ், கேட்டாலேஸ் (Catalase) மற்றும் சூப்பராக்ஸைடு டிஸ்மியூட்டேஸ் (Superoxide Dismutase) போன்ற நொதிகளின் மூலம் மேலும் சிதைத்து ஆபத்தற்ற கழிவுகளாக வெளியேற்றிவிடும். ஆனால் இந்த கட்டமைப்பு அடிக்கடி மன அழுத்தத்திற்கு ஆளாகும் போது குலைந்து பார்க்கின்சன் மற்றும் மனச்சோர்வு நோய்களை கொண்டுவருகிறது.

மனச்சோர்வுக்கான MAO முடக்கிகள்  

இந்த மோனோ அமைன் ஆக்சிடேஸ் நொதிகள் MAO-A மற்றும் MAO-B என்று இருவகைப்படும். இதில் MAO-A மனச்சோர்வை (DEPRESSION) உண்டாக்கும். இது பெரும்பாலும் நரம்பு ஊக்கிகளான நார்-அட்ரீனலின்,செரோடோனின் போன்ற மோனோ அமைன்களை குறி வைத்து சிதைத்து மனச்சோர்வை உண்டாக்குகிறது. இந்த நொதியை முடக்கி கீழ்கண்ட மருந்துகள் மனச்சோர்வை போக்குகின்றன.ஆனால் இவற்றை டாக்டரின் பரிந்துரை இல்லாமல் சாப்பிடக்கூடாது.அவை 

1.Isocarboxazid- (Marplan)-Nonselective &    Irreversible

2.Phenelzine     - (Nardil)--        do-

3.Selegiline      - (Selgin)-Irreversible & MAO-B-I

4.Rasagiline     -                            -do-

5.Safinamide    -              -Reversible & MAO-B-I

6.Moclobemide -             -Reversible & MAO-A -I

          

மேலே குறிப்பிட்ட மருந்துகளில் Non-selective & Irreversible என்றால் இவை MAO-A & B இரண்டையுமே மீள முடியாமல் முடக்கும் ஆற்றல் கொண்டவை.எனவே இவை மிகவும் வலிமையானவை மட்டுமல்லாது அதிக பின் விளைவுகளை ஏற்படுத்தக்கூடியவை. எனவே டாக்டர்கள் இதை அதிகம் பரிந்துரைப்பதில்லை 

.Selective & Irreversible என்றால் இவை MAO-A அல்லது B ஏதாவது ஒன்றை மீட்டமுடியாமல் முடக்கும். முன்னதை விட ஓரளவு பாதுகாப்பானவை. இதில் selegiline, rasagiline ஆகியவை அடங்கும். இவை பார்க்கின்சன் வியாதிக்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

Selective & Reversible என்றால் MAO-A அல்லது B ஏதாவது ஒன்றை மீளக்கூடிய வகையில் முடக்கும்.

இவை பாதுகாப்பானவை எனினும் செயல் திறன் குறைவானவை. இந்த வகையில் புது மருந்தான safinamide ம்  moclobemide -ம் இருக்கின்றன. இதில் safinamide பார்க்கின்சன் வியாதிக்கும் மற்றது மனச்சோர்வுக்கும் பயனாகின்றன.

பொதுவாகவே பார்க்கின்சன் வியாதிக்கு MAO -B முடக்கிகளே பயன்படுத்தப்படுகின்றன. காரணம் MAO-B தான் பெரும்பாலும் டோப்பமினை சிதைக்கிறது.

பார்க்கின்சன் வியாதியும் டோப்பமினும்:-

பார்க்கின்சன் வியாதியின் அடிப்படை நமது புத்திசாலித்தனம்,நினையாற்றல் ஸ்திரதன்மை இவற்றின் இருப்பிடமான முன்மூளையின் மையத்தில் அமைந்துள்ள அடிப்படை மூளை மையக்கரு வான பேசல் கேங்கிலியா (Basal Ganglia)  ஆகும் . இந்த இடம் பாதிக்கப்படும் போதுதான் பார்க்கின்சன்,அல்ஜெய்மர் போன்ற வியாதிகள் உண்டாகின்றன.

டோப்பமின் Vs காபா

மேலே உள்ள படங்களில் பேசல் கேங்கிலியாவும் அதன் ஒரு பகுதியான வரியமைவு சுரப்பியான ஸ்ட்ரியேட்டம் (Striatum) சுரப்பி ஆகும். இங்கு தான் மனிதனின் ஸ்திரத்தன்மை, ஒழுங்கு படுத்தப்பட்ட அசைவுகள்,உதாரணமாக நிற்றல் நடத்தல்,அமர்தல்,பிறருக்கு பதிலளிக்கும் வகையில் அசைதல் முகபாவனை மூலம் பதிலளித்தல்,நினைவாற்றல், புத்திசாலித்தனம், அறிவுசார் திறமைகள் போன்றவை பொதிந்திருக்கின்றன. குறிப்பாக மனிதனின் பகுத்தறிவு மூளையின் இந்த பகுதியில்தான் இருக்கிறது.

இந்த இடம் பாதிக்கப்பட்டால் மேலே குறிப்பிடப்பட்ட அத்தனையும் சிதறுண்டு போகும்.

உதாரணமாக அதிக டோப்பமின் சுரப்பினால் இது பாதிக்கப்பட்டால் மனவெறி நோய் (Schezophrenia) உண்டாகும். டோப்பமின் சுரப்பு குறைந்தால் பார்க்கின்சன் நோய் உண்டாகும்.(பார்க்க படங்கள் மேலே)

மேலே உள்ள படங்களில் கண்டபடி இந்த வரியமைவு சுரப்பிக்கு கறுப்பு சுரப்பி (Substantia nigra) என்ற பகுதியிலிருந்து டோப்பமின் பாய்கிறது. படத்தில் இது பச்சை வளைந்த அம்புகுறியிட்டு காட்டப்பட்டு இருக்கிறது. தனக்கு தேவையான டோப்பமின் கிடைத்தவுடன் வரியமைவு சுரப்பி காபாவை சுரந்து அதை கட்டுப்படுத்துகிறது. இது சிவப்பு வளைந்த அம்புக்குறி மூலம் படத்தில் காட்டப்பட்டுள்ளது. இந்த சமன்பாடு மன அழுத்தம் மனச்சோர்வு போன்றவைகளால் சீர்குலையும் போதுதான் பார்க்கின்சன் அறிகுறிகள் தோன்ற தொடங்குகின்றன.

 பார்க்கின்சன் நோய் பற்றி தொடர்ந்து படிக்க இங்கு க்ளிக் செய்யவும்.

பார்க்கின்சன் நோய் -தொடர்ச்சி -நோய் அறிகுறிகள்,சிகிச்சை மற்றும் எச்சரிக்கைகள்

     நோய் அறிகுறிகள்,சிகிச்சை மற்றும் எச்சரிக்கைகள் 

பார்கின்சன் நோய் என்பது மூளையின் குறிப்பிட்ட பகுதிகளின் மெதுவாக உண்டாகும்  சீரழிவு கோளாறு ஆகும். தசைகள் ஓய்வில் இருக்கும்போது (நடுக்கம் ஓய்வெடுக்கும்), அதிகரித்த தசை தொனி (விறைப்பு, அல்லது விறைப்பு), தன்னார்வ இயக்கங்களின் மந்தநிலை மற்றும் சமநிலையை பராமரிப்பதில் சிரமம் (பிந்தைய உறுதியற்ற தன்மை) ஆகியவற்றால் இது வகைப்படுத்தப்படுகிறது. பல நபர்களிடம் , சிந்தனை பலவீனமடைகிறது, அல்லது முதுமை உருவாகிறது.

அறிகுறிகள்:-

இதன் அறிகுறிகள் கரடுமுரடான மற்றும் தாளமானவை.

1. கை ஓய்வில் இருக்கும்போது ஏற்படும் நடுக்கம்  (ஓய்வெடுக்கும் நடுக்கம்)

2. பெரும்பாலும் சிறிய பொருட்களைச் சுற்றுவது போல (மாத்திரை-உருட்டல் என அழைக்கப்படுகிறது) கை நகரும்.

3.கை வேண்டுமென்றே நகரும் போது குறைந்து, தூக்கத்தின் போது முற்றிலும் மறைந்துவிடும்

4. விழிப்பு நிலையில் உணர்ச்சி மன அழுத்தம் அல்லது சோர்வு காரணமாக மோசமடையக்கூடும்

இறுதியில் அடுத்த , கைகள் மற்றும் கால்களுக்கு மாறலாம் 

5.மிகவும் வெளிப்படையான அறிகுறி தசைகள் தளர்வாக இருக்கும்போது ஏற்படும் ஒரு நடுக்கம்.

6.தசைகள் விறைப்பாகி , இயக்கங்கள் மெதுவாகவும் ஒருங்கிணைக்கப்படாமலும் மாறும், சமநிலை எளிதில் இழக்கப்படும்.

அல்சைமர் நோய்க்குப் பிறகு மத்திய நரம்பு மண்டலத்தின் இரண்டாவது மிகவும் சீரழிவு கோளாறு பார்கின்சன் நோய்ஆகும் 

அறிகுறிகளில் பெரும்பாலும் முதல் அறிகுறி கை நடுக்கம் (Tremors) ஆகும். இந்த கைநடுக்கங்கள் கீழ்கண்டவாறு வகைப்படுத்தலாம்:-

-கரடுமுரடான மற்றும் தாளமானவை

-கை ஓய்வில் இருக்கும்போது பொதுவாக ஒரு கையில் ஏற்படும் (ஓய்வெடுக்கும் நடுக்கம்)

-பெரும்பாலும் சிறிய பொருட்களைச் சுற்றுவது போல (மாத்திரை-உருட்டல் என அழைக்கப்படுகிறது) கை நகரும்.

-கை வேண்டுமென்றே நகரும் போது குறைந்து, தூக்கத்தின் போது முற்றிலும் மறைந்துவிடும்

-உணர்ச்சி மன அழுத்தம் அல்லது சோர்வு காரணமாக மோசமடையக்கூடும்

-இறுதியில் இந்த நடுக்கம் ஒரு புறத்திலிருந்து மறுபுறம் கைகள் மற்றும் கால்களுக்கு முன்னேறலாம்.

-தாடைகள், நாக்கு, நெற்றி மற்றும் கண் இமைகள் மற்றும் குறைந்த அளவிற்கு குரலையும் பாதிக்கலாம்

 இது பெரும்பாலும் கீழ் கண்டவர்களை பாதிக்கிறது

1. 40 வயதுக்கு மேற்பட்ட 250 பேரில் 1 பேர்

2. 65 அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட வயதுடைய 100 பேரில் 1 பேர்

3. 80 அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட வயதுடைய 10 பேரில் 1 பேர்

பார்கின்சன் நோய் பொதுவாக 50 முதல் 79 வயதிற்குள் தொடங்குகிறது. அரிதாக, இது குழந்தைகள் அல்லது இளம் பருவத்தினருக்கு ஏற்படுகிறது.

பார்கின்சோனிசம் என்பது பார்கின்சன் நோயைப் போன்ற அறிகுறிகளைக் கொண்டுள்ளது, ஆனால் அது  உடலின் பல அமைப்பு சிதைவு , முற்போக்கான நரம்பு செல் கருவில் ஏற்படும்  வாதம், பக்கவாதம், தலையில் காயம் அல்லது சில மருந்துகள் போன்ற பல்வேறு நிலைமைகளால் ஏற்படுகின்றது.

விறைப்பு (விறைப்பு): 

தசைகள் விறைப்பாகி, இயக்கத்தை கடினமாக்குகின்றன. ஒரு மருத்துவர் அந்த நபரின் முன்கையை அல்லது மணிக்கட்டை  பின்னால் வளைக்கவோ அல்லது நேராக்கவோ முயற்சிக்கும்போது, ​​கை நகர்த்தப்படுவதை எதிர்க்கிறது, அது நகரும் போது, ​​அது துவங்கி நின்றுவிடுகிறது, அது கசக்கப்படுவதால் (கோக்வீல் விறைப்பு என அழைக்கப்படுகிறது).

மெதுவான இயக்கங்கள்: 

இயக்கங்கள் மெதுவாகவும் சிறியதாகவும் மாறும் மற்றும் தொடங்குவது கடினம். இதனால், மக்கள் மெதுவாக  நகர முனைகிறார்கள். அவர்கள்  மெதுவாக  நகரும்போது, ​​நகர்வது  கடினமாகிறது மேலும் மூட்டு , தசைகள் பலவீனமடைவதால் நகர்வது மிகவும் கடினம்.

சமநிலையையும் தோரணையையும் பராமரிப்பதில் சிரமம்: 

தோரணை குனிந்து, சமநிலையை பராமரிப்பது கடினம். இதனால், நோயாளி  முன்னோக்கி அல்லது பின்தங்கிய நிலையில் கவிழ முனைகிறார். இயக்கங்கள் மெதுவாக இருப்பதால், கீழே விழப்போவதை நோயாளி தடுக்க  பெரும்பாலும் தங்கள் கைகளை விரைவாக நகர்த்த முடியாது. இந்த பிரச்சினைகள் பின்னர் நோயில் உருவாகின்றன.

நடைபயிற்சி கடினமாகிறது:-

 குறிப்பாக முதல் அடி எடுக்க ஆரம்பித்தவுடன், நோயாளி  அடிக்கடி நடையை  பின்னுவார் . எனவே  குறுகிய அடி களை எடுத்து வைப்பார் . கைகளை இடுப்பில் வளைத்து வைப்பார் ,அல்லது  தங்கள் கைகளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஆட் டுவார்கள்.. நடைபயிற்சி போது, ​​சிலருக்கு நடையை நிறுத்துவதில்  அல்லது திரும்புவதில் சிரமம் ஏற்படும் . நோய் முன்னேறும்போது, ​​சிலர் திடீரென்று நடப்பதை நிறுத்துவர், ஏனெனில் அவர்கள் கால்களை தரையில் ஒட்டுவது போல் உணர்வார்  (உறைபனி நிலை  என்று அழைக்கப்படுகிறது). மற்றவர்கள்  தற்செயலாகவும் படிப்படியாகவும் தங்கள் நடவடிக்கைகளை விரைவுபடுத்துவர் , தடுமாறும் ஓட்டத்தில் நுழைவர்.

தூக்கமின்மை நோய் :-

தூக்கமின்மை உள்ளிட்ட தூக்கப் பிரச்சினைகள் பொதுவானவை, ஏனென்றால் மக்கள் அடிக்கடி சிறுநீர் கழிக்க வேண்டியிருப்பதால் அல்லது இரவில் அறிகுறிகள் மோசமடைவதால், படுக்கையில் திரும்புவது கடினம். விரைவான-கண்-இயக்கம் (REM) தூக்க நடத்தை கோளாறு பொதுவாக உருவாகிறது. இந்த கோளாறில், பொதுவாக REM தூக்கத்தில் நகராத கைகால்கள் திடீரெனவும் வன்முறையாகவும் நகரக்கூடும், ஏனென்றால் மக்கள் தங்கள் கனவுகளை வெளிப்படுத்துகிறார்கள், சில நேரங்களில் அடுத்துப்  படுத்திருப்பவரை   காயப்படுத்துகிறார்கள்.

தூக்கமின்மை பகலில் மனச்சோர்வு, பலவீனமான சிந்தனை மற்றும் மயக்கத்திற்கு காரணமாக இருக்கலாம்.

சிறுநீர்ப்பிரச்சினை :-

சிறுநீர் கழிக்கும் பிரச்சினைகள் ஏற்படலாம். சிறுநீர் கழிப்பது தொடங்குவதற்கும் பராமரிப்பதற்கும் கடினமாக இருக்கலாம் (சிறுநீர் தயக்கம் என்று அழைக்கப்படுகிறது). மக்களுக்கு சிறுநீர் கழிக்க வேண்டிய கட்டாய தேவை இருக்கலாம் (அவசரம்). இயலாமை பொதுவானது.

உணவுக்குழாய் அதன் உள்ளடக்கங்களை மிக மெதுவாக நகர்த்தக்கூடும் என்பதால் விழுங்குவதில் சிரமம் உருவாகலாம். இதன் விளைவாக, மக்கள் வாய் சுரப்பு மற்றும் / அல்லது அவர்கள் உண்ணும் உணவு அல்லது அவர்கள் குடிக்கும் திரவங்களை மூச்சுக்குழாய்க்குள் உள்ளிழுக்கலாம்.அது  நிமோனியாவை ஏற்படுத்தும்.

மலச்சிக்கல்:-  ஏனெனில் குடல் அதன் உள்ளடக்கங்களை மெதுவாக நகர்த்தக்கூடும். செயலற்ற தன்மை மற்றும் லெவோடோபா, பார்கின்சன் நோய்க்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் முக்கிய மருந்து, மலச்சிக்கலை மோசமாக்கும்.

குறை இரத்த அழுத்தம் (Orthostatic Hypotension):-

ஒரு நபர் எழுந்து நிற்கும்போது திடீரென, இரத்த அழுத்தத்தில் அதிகப்படியான குறைவு ஏற்படலாம் (ஆர்த்தோஸ்டேடிக் ஹைபோடென்ஷன்)

செதில்கள் (செபொர்ஹெக் டெர்மடிடிஸ்) :-பெரும்பாலும் உச்சந்தலையில் மற்றும் முகத்தில் மற்றும் எப்போதாவது மற்ற பகுதிகளிலும் உருவாகும் .

வாசனை இழப்பு (அனோஸ்மியா):- இது பொதுவானது, ஆனால் மக்கள் அதை கவனிக்காமல் இருக்கலாம்.

மனக்குழப்பம் :-(Dementia)

பார்கின்சன் நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில் மூன்றில் ஒரு பகுதியினருக்கு டிமென்ஷியா உருவாகிறது, பொதுவாக நோயின் பிற்பகுதியில். இன்னும் பலவற்றில், சிந்தனை பலவீனமடைகிறது, ஆனால் மக்கள் அதை அங்கீகரிக்காமல் இருக்கலாம்.

மனச்சோர்வு:-  சில நேரங்களில் மக்களுக்கு இயங்குவதில்  பிரச்சினைகள் உள்ளன. பார்கின்சன் நோய் மேலும் கடுமையானதாக இருப்பதால் மனச்சோர்வு மோசமடைகிறது. மனச்சோர்வு இயக்கத்தின் சிக்கல்களையும் மோசமாக்கும்.

மாயத்தோற்றம் (Hallucination)

மாயத்தோற்றம், மருட்சி மற்றும் சித்தப்பிரமை ஆகியவை ஏற்படலாம், குறிப்பாக டிமென்ஷியா உருவாகினால். மக்கள் இல்லாத விஷயங்களை (பிரமைகள்) பார்க்கலாம் அல்லது கேட்கலாம் அல்லது சில நம்பிக்கைகளை முரண்படக்கூடிய தெளிவான சான்றுகள் இருந்தபோதிலும் உறுதியாக வைத்திருக்கலாம் (பிரமைகள்). அவர்கள் நம்பிக்கையற்றவர்களாக மாறக்கூடும், மற்றவர்கள் தங்களுக்கு தீங்கு விளைவிப்பதாக நினைக்கிறார்கள் (சித்தப்பிரமை). இந்த அறிகுறிகள் மனநோய் அறிகுறிகளாகக் கருதப்படுகின்றன, ஏனெனில் அவை யதார்த்தத்துடனான தொடர்பை இழப்பதைக் குறிக்கின்றன.

பி.டி நோயை கண்டறிதல்

-ஒரு மருத்துவரின் மதிப்பீடு

-சில நேரங்களில் கணக்கிடப்பட்ட டோமோகிராபி (CT Scan)அல்லது காந்த அதிர்வு இமேஜிங் (MRI) ஆய்வறிக்கைகள்.

-சில நேரங்களில் லெவோடோப்பா சரியாக  வேலைசெய்கிறதா என்பதைக் கணிப்பது.

மக்களுக்கு பின்வருபவை இருந்தால் பார்கின்சன் நோய் ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது:

-குறைவான, மெதுவான இயக்கங்கள்

-ஒரு குறிப்பிட்ட பண்புகளுடன் கூடிய  நடுக்கம்

-தசை விறைப்பு

-லெவோடோபா பயன்பாட்டின் விளைவுகளில்  தெளிவான மற்றும் நீண்டகால (நீடித்த) முன்னேற்றம்

லேசான, ஆரம்பகால நோயை மருத்துவர்கள் கண்டறிவது கடினம், ஏனெனில் இது பொதுவாக நுட்பமாகத் தொடங்குகிறது. வயதானவர்களுக்கு நோயறிதல் குறிப்பாக கடினம்.

உடல் பரிசோதனை:-

உடல் பரிசோதனையின் போது, ​​மருத்துவர்கள் சில இயக்கங்களைச் செய்யுமாறு நோயாளியை கேட்ப்பார்கள் , இது நோயறிதலை உறுதி செய்ய உதவும். உதாரணமாக, பார்கின்சன் நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களில், மருத்துவர்கள் தங்கள் விரலால் மூக்கைத் தொடும்படி கேட்கும்போது நடுக்கம் மறைந்துவிடும் அல்லது குறைகிறது. மேலும், நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தங்கள் கைகளை தொடைகளில் வைப்பது, பின்னர் விரைவாக பல முறை முன்னும் பின்னுமாக தங்கள் கைகளைத் திருப்புவது போன்ற விரைவான மாற்று இயக்கங்களைச் செய்வதில் சிரமப்படுகிறார்கள்.

சோதனைகள்:-

எந்த சோதனைகளுமோ அல்லது இமேஜிங் நடைமுறைகளுமோ  நேரடியாக நோயறிதலை உறுதிப்படுத்த முடியாது. இருப்பினும், கம்ப்யூட்டட் டோமோகிராபி (CT Scan) மற்றும் காந்த அதிர்வு இமேஜிங் (MRI Scan) ஆகியவை அறிகுறிகளை ஏற்படுத்தக்கூடிய ஒரு கட்டமைப்பு கோளாறைக் கண்டறிய செய்யப்படலாம். ஒற்றை-ஃபோட்டான் உமிழ்வு கணக்கிடப்பட்ட டோமோகிராபி (SPECT) மற்றும் பாசிட்ரான் உமிழ்வு டோமோகிராபி (PET) ஆகியவை மூலம் நோயின் பொதுவான மூளை கோளாறுகளை கண்டறிய முடியும். இருப்பினும், SPECT மற்றும் PET ஆகியவை தற்போது ஆராய்ச்சி அளவில்  மட்டுமே பயன்படுத்தப்படுகின்றன, மேலும் அவை  பார்கின்சன் நோயை பிற கோளாறுகளிலிருந்து வேறுபடுத்திக்காட்டுவதில்லை. 

பி.டி சிகிச்சை:-

பி.டி சிகிச்சை

அறிகுறிகளை நிர்வகிப்பதற்கான பொதுவான நடவடிக்கைகள்

உடல் மற்றும் தொழில் சிகிச்சை

லெவோடோபா / கார்பிடோபா மற்றும் பிற மருந்துகள்

சில நேரங்களில் அறுவை சிகிச்சை (ஆழமான மூளை தூண்டுதல் உட்பட)

பார்கின்சன் நோய்க்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் பொதுவான நடவடிக்கைகள் நோயாளிகளை சிறப்பாக செயல்பட உதவும்.

பல மருந்துகள் இயக்கத்தை எளிதாக்குகின்றன மற்றும் பல ஆண்டுகளாக நோயாளிகளை  திறம்பட செயல்பட உதவும்.  

பார்கின்சன் நோய்க்கான சிகிச்சையின் முக்கிய அம்சங்கள்:-

லெவோடோபா பிளஸ் கார்பிடோபா

பிற மருந்துகள் பொதுவாக லெவோடோபாவை விட குறைவான செயல்திறன் கொண்டவை, ஆனால் அவை சிலருக்கு பயனளிக்கும், குறிப்பாக லெவோடோபா பயனளிக்காத நிலையில்  அல்லது போதுமானதாக இல்லாதா நிலையில்.

. இருப்பினும், எந்த மருந்தும் நோயை குணப்படுத்த முடியாது.

இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மருந்துகள் தேவைப்படலாம். வயதானவர்களுக்கு, அளவுகள் பெரும்பாலும் குறைக்கப்படுகின்றன. அறிகுறிகளை ஏற்படுத்தும் அல்லது மோசமாக்கும் மருந்துகள், குறிப்பாக ஆன்டிசைகோடிக் (மனவெறி தணிப்பான்) மருந்துகள் தவிர்க்கப்படுகின்றன.

பார்கின்சன் நோய்க்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் மருந்துகள் தொந்தரவான பக்க விளைவுகளை ஏற்படுத்தும். 

பார்கின்சன் நோய்க்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் மருந்துகள் தொந்தரவான பக்க விளைவுகளை ஏற்படுத்தும். ஏதேனும் அசாதாரண விளைவுகளை மக்கள் கவனித்தால் (தூண்டுதல்களைக் கட்டுப்படுத்துவதில் சிரமம் அல்லது குழப்பம் போன்றவை), அவர்கள் அவற்றை தங்கள் மருத்துவரிடம் தெரிவிக்க வேண்டும். மருத்துவர் சொல்லும் வரை அவர்கள் மருந்து உட்கொள்வதை நிறுத்தக்கூடாது.

ஆழ்ந்த மூளை தூண்டுதல் (Deep  Brain Stimulation ):-

.இது ஒரு அறுவை சிகிச்சை முறை, நோயாளிக்கு  மேம்பட்ட தீவிர  நோய் பாதிப்பு  இருந்தால் மட்டுமே இது பரிந்துரைக்கப்படுகிறது , ஆனால் டிமென்ஷியா அல்லது மனநல அறிகுறிகள் மற்றும் சில மன நோய் மருந்துகளை  உபயோகித்ததால் ஏற்பட்ட பாதிப்புகளுக்கு இந்த சிகிச்சை முறை பயனற்றது மட்டுமல்லாது  கடுமையான பக்க விளைவுகளையும்  ஏற்படுத்தக்கூடும். 

பொது நடவடிக்கைகள்:-

-பார்கின்சன் நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு இயக்கம் மற்றும் சுதந்திரத்தை பராமரிக்க பல்வேறு எளிய நடவடிக்கைகள் உதவும்:

-முடிந்தவரை அன்றாட நடவடிக்கைகளைத் தொடரவேண்டும் 

-வழக்கமான உடற்பயிற்சிகளை  தொடர்ந்து செய்யவேண்டும் 

-தினசரி பணிகளை எளிதாக்குதல் உதாரணமாக ஆடைகள் மற்றும் ஷூக்களில் fastener களை பயன்படுத்த்துதல் அல்லது zipper களை பயன்படுத்துதல்.

வீட்டைச் சுற்றியுள்ள எளிய மாற்றங்கள் பார்கின்சன் நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு பாதுகாப்பானதாக இருக்கும்:

-குதி மற்றும் தடுமாறும் நடையை  தவிற்க  விரிப்புகளை அகற்றுதல்

-வீழ்ச்சியின் அபாயத்தைக் குறைக்க ஹால்வேஸ் மற்றும் பிற இடங்களில் குளியலறைகள் மற்றும் ரெயில்களில் பிடிமானங்களை  நிறுவுதல்.

-மலச்சிக்கலுக்கு, பின்வருபவை உதவக்கூடும்:

-கொடிமுந்திரி மற்றும் பழச்சாறுகள் போன்ற உயர் நார்ச்சத்துள்ள உணவை உட்கொள்வது

-உடற்பயிற்சி

-ஏராளமான திரவங்களை குடிப்பது

-குடல் அசைவுகளை வழக்கமாக வைத்திருக்க மலமிளக்கிகளை  (சென்னா, சைலியம் போன்றவை) அல்லது தூண்டுதல் மலமிளக்கியைப் பயன்படுத்துதல் (வாய் மூலம்  சாப்பிடக்கூடிய  பைசகோடைல் போன்றவை)

-விழுங்குவதில் சிரமம், உணவு உட்கொள்ளலைக் குறைக்கலாம், எனவே உணவு சத்தானதாக இருக்க வேண்டும். 

-மேலும் ஆழமாகப் மூச்சிழுப்பு  பயிற்சியை  மேற்கொள்வது வாசனையின் திறனை மேம்படுத்தி, பசியை அதிகரிக்கும்.

லெவோடோபா / கார்பிடோபா

பாரம்பரியமாக, கார்பிடோபாவுடன் வழங்கப்படும் லெவோடோபா, பார்கின்சன் நோய்க்கு சிகிச்சையளிக்கப் பயன்படுத்தப்படும் முதல் மருந்து ஆகும். இந்த மருந்துகள், வாயால் சாப்பிடக்கூடியவை , பார்கின்சன் நோய்க்கான சிகிச்சையின் முக்கிய அம்சம் இவை.

நாட்பட்ட லெவோடோப்பா உபயோகம் பக்கவிளைவுகளை அதிகப்படுத்தி அதன் திறனை குறைக்கும் என்ற கூற்றில் உண்மை இல்லை. இருப்பினும் பார்க்கின்சன் நோய் நாளடைவில் சிலருக்கு லீவோடோப்பாவையும் மீறி  தீவிரமடையலாம்.

டாக்டர்கள் பயன்படுத்தக்கூடிய பிற மருந்துகளில் அமன்டாடின் மற்றும் டோபமைன் அகோனிஸ்டுகள் ( டோப்பமின்  ஏற்பிகளைத் தூண்டும் மருந்துகள்) ஆகியவை அடங்கும். பார்கின்சன் நோயில் டோபமைன் உற்பத்தி குறைவதால் இத்தகைய மருந்துகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

லெவோடோபா தசையின் விறைப்பைக் குறைக்கிறது, இயக்கத்தை மேம்படுத்துகிறது, மேலும் நடுக்கம் கணிசமாகக் குறைக்கிறது. லெவோடோபாவை எடுத்துக்கொள்வது பார்கின்சன் நோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு வியத்தகு முன்னேற்றத்தை உருவாக்குகிறது. இந்த மருந்து லேசான நோயால் பாதிக்கப்பட்ட பலரை கிட்டத்தட்ட இயல்பான நிலைக்குத் திரும்பச் செய்ய உதவுகிறது மற்றும் படுக்கையில் அடைத்து வைக்கப்பட்டுள்ள சிலருக்கு மீண்டும் நடக்க உதவுகிறது.

இடர்பாடு காரணிகள் 

-கடந்தகாலத்தில் அதிர்ச்சியினால் உண்டான மூளை பாதிப்பு  

-விளையாட்டுகளிலிருந்து தலையில் ஏற்படும் காயங்கள்,  இந்த நிலையின் அபாயத்தை அதிகரிக்கக்கூடும்.

-நச்சு வெளிப்பாடு: பூச்சிக்கொல்லிகள், கரைப்பான்கள், உலோகங்கள் மற்றும் பிற மாசுபடுத்திகள் போன்றவை.

-பாலினம்: ஆண்களுக்கு  பெண்களை விட 50% அதிகமாக இந்த நிலை உருவாக வாய்ப்புள்ளது, இருப்பினும் 2016 ஆம் ஆண்டின் ஒரு ஆய்வில் பெண்களுக்கும்  ஆபத்து வயது அதிகரிக்க அதிகரிக்க கூடும் என்று தெரிவிக்கிறது.

மேலும்  இந்த நிலை பெரும்பாலும் 60 வயதிலிருந்தே தோன்றும்.